عصیان در واشنگتن بر سر فساد رئیس جمهور آمریکا در اوکراین و تحرکاتش در سوریه داستانی عریض نمدار را روبرو کرده است.
به گزارش ایسنا، مجله واشنگتن پست تو مطلبی نوشت: «این تیرگی از ۷ سپتامبر مبدا شد؛ هنگامی که ترامپ به طور ناگهانی اجلاس از پیش اعلام نشده با طالبان افغانستان را که استراحت بود روز پس ازآن در کمپ دیوید برگزار شود، لغو کرد و پیش نویس توافقنامه صلحی را که فرستاده ویژه وزارت امور خارجه روی آن ثانیه گذاشته بود، پهلو گذاشت. نتیجه فوری آن، افزایش تندی درون افغانستان بود و دست کمتر توقف موقت قدر طلبی ترامپ برای خارج کشیدن نیروهای آمریکایی قبل از انتخابات ۲۰۲۰.
یک هفته بعد، کمپین "تنگ کردن حداکثری" ترامپ علیه ایران از بین رفت. به متعاقب حمله به تاسیسات نفتی عربستان سعودی، ترامپ پاسخ نظامی را رد کرد؛ تو معاوضه او به امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه گفت بخاطر ملاقات با مهتر جمهور ایران درون موسسه ملل و الغا تحریم های دولتش تو ازای مناظره آماده است. این قمار شکست خورد؛ شیخ ترامپ را معطل نگه داشت اما عربستان سعودی این پیام را قبض کرد؛ خلیفه محمد شالوده سلمان از عراق و پاکستان خواسته است تا میانجی کاهش تنش با تهران باشند.
فقط دو هفته پس از ناکامی موافق ایران، ترامپ دوباره گواه فرو ریختن مذاکرات هسته ای خود با کره شمالی شد. در جلسه ای در استکهلم، نمایندگان کیم جونگ اون پیشنهاد ایالات متحده برای معامله را رد کردند -فراتر از خلع سلاح جامعی که ترامپ زمانی در پی آن بود- و کنار کشیدند و از موافقت با تاریخی بخاطر مذاکرات آینده خودداری کردند. امیدهای ترامپ برای دستیابی به موفقیت تو دستیابی به جایزه نوبل سال ۲۰۲۰ بسیار اندک فام شد.
به عقب تمامی این اتفاق ها، ربط تلفنی ترامپ درون ۶ اکتبر با رجب طیب اردوغان، مهتر جمهور ترکیه پیش آمد و ترامپ با تسهیل حمله ترکیه به شمال سوریه عملا پنتاگون را به حاشیه نویسی راند. محتمل ترین نتیجه، علاوه به خشکی امدن غدر به متحدان کرد که در چهار سال گذشته در کنار سربازان آمریکایی جنگیده اند، احیای داعش خواهد حیات که نابودی آن ملموس ترین دستاورد سیاست خارجی ترامپ است.
آیا چیزی از دستور کار "مبدا آمریکا" پاینده مانده است؟ نه واقعا. تقلا بخاطر براندازی طالع سوسیالیستی ونزوئلا در ماه آوریل با جار و جنجال ناموفق ماند. دستور کار "توافق بازپسین" بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها هرگز منتشر نشده است و چهره سرشناس ترامپ در این پروژه، جیسون گرینبلات، ماه گذشته کناره گیری خویشتن را اخبار کرد.
درست است؛ ترامپ هنوز غم در حال جنگ تجاری با چین است و روز جمعه از توافق لخت اطلاع عدل اما بیشتر تعرفه ها همچنان برقرار هستند و پیروزی آسان به خشکی امدن پکن که او زمانی قول داده بود، دیگر در تیررس قرار ندارد.
این همان جایی داخل این سیلندر است که غلام قرار است موضوع تهدید مشترکی را تطویل دهم که طولانی این بلایا را تشریح می دهد. فقط یکی نیست، جز نابسامانی رو به افزایش ترامپ. توضیحات او درباره خروج از مأموریت ایالات متحده در سوریه -جایی که فقط ۱۰۰۰ سپاهی آمریکایی از کوفته ماندن داعش اطمینان حاصل می کنند، ضمن خنثی کردن بلندپروازی روسیه و ایران- این است که او مصمم بود تا "جنگ های بی پایان" را متوقف درنگ.
اما اصلاح افغانستانی که او پیاده شدن تیمار زد، سربازان آمریکایی بسیار بیشتری را بوسیله ساختمان می آورد - ۵۰۰۰ سرباز فوراً و تا روز انتخابات تا ۱۵ هزار تن. تنها توضیحی که ترامپ برای توجیه آن ارائه عدل این حیات که شبه نظامیان حمله ای را انجام دادند که باعث کشته شدن یک نظامی آمریکایی شد -برهان عجیبی بخاطر پایان ندادن به شورش ۱۸ ساله است.
البته برای برخی از سیاست های شکست زده ترامپ دلیلی وجود دارد. رویارویی با ایران جاهل ضروری بود و جنگ درون خلیج فارس ضغطه بار خواهد بود. توافق طالبان خیانتی به دولت افغانستان بود که ایالات متحده دو دهه با صدها میلیارد دلار روی آن سرمایه گذاری کرده است.
اما احتمالاً کشتار عام سیاست خارجی ترامپ هنوز تمام نشده است. کیم جونگ اون مهلت آخر سال را برای بوسیله دست آوردن آنچه از ترامپ می خواهد تعیین کرده است -پایان بایکوت ها- پس از آن کره شمالی می تواند به آزمایش کلاهک هسته ای خواه موشک های قاره پیما بازگردد. ایران اندوه ممکن است بخاطر مجبور کردن ترامپ بوسیله فسخ تحریم ها تحرکاتی ایفا دهد. و احتمالا داعش رد پای خود را تو شرق سوریه تقویت خواهد کرد. تمام این ها امکان پذیر است به قطع رأی استیضاح برای ترامپ خطرناک نباشد اما می تواند صدمات زیادی بوسیله منافع ملی ایالات متحده ملتفت کند.»
به گزارش ایسنا، مجله واشنگتن پست تو مطلبی نوشت: «این تیرگی از ۷ سپتامبر مبدا شد؛ هنگامی که ترامپ به طور ناگهانی اجلاس از پیش اعلام نشده با طالبان افغانستان را که استراحت بود روز پس ازآن در کمپ دیوید برگزار شود، لغو کرد و پیش نویس توافقنامه صلحی را که فرستاده ویژه وزارت امور خارجه روی آن ثانیه گذاشته بود، پهلو گذاشت. نتیجه فوری آن، افزایش تندی درون افغانستان بود و دست کمتر توقف موقت قدر طلبی ترامپ برای خارج کشیدن نیروهای آمریکایی قبل از انتخابات ۲۰۲۰.
یک هفته بعد، کمپین "تنگ کردن حداکثری" ترامپ علیه ایران از بین رفت. به متعاقب حمله به تاسیسات نفتی عربستان سعودی، ترامپ پاسخ نظامی را رد کرد؛ تو معاوضه او به امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه گفت بخاطر ملاقات با مهتر جمهور ایران درون موسسه ملل و الغا تحریم های دولتش تو ازای مناظره آماده است. این قمار شکست خورد؛ شیخ ترامپ را معطل نگه داشت اما عربستان سعودی این پیام را قبض کرد؛ خلیفه محمد شالوده سلمان از عراق و پاکستان خواسته است تا میانجی کاهش تنش با تهران باشند.
فقط دو هفته پس از ناکامی موافق ایران، ترامپ دوباره گواه فرو ریختن مذاکرات هسته ای خود با کره شمالی شد. در جلسه ای در استکهلم، نمایندگان کیم جونگ اون پیشنهاد ایالات متحده برای معامله را رد کردند -فراتر از خلع سلاح جامعی که ترامپ زمانی در پی آن بود- و کنار کشیدند و از موافقت با تاریخی بخاطر مذاکرات آینده خودداری کردند. امیدهای ترامپ برای دستیابی به موفقیت تو دستیابی به جایزه نوبل سال ۲۰۲۰ بسیار اندک فام شد.
به عقب تمامی این اتفاق ها، ربط تلفنی ترامپ درون ۶ اکتبر با رجب طیب اردوغان، مهتر جمهور ترکیه پیش آمد و ترامپ با تسهیل حمله ترکیه به شمال سوریه عملا پنتاگون را به حاشیه نویسی راند. محتمل ترین نتیجه، علاوه به خشکی امدن غدر به متحدان کرد که در چهار سال گذشته در کنار سربازان آمریکایی جنگیده اند، احیای داعش خواهد حیات که نابودی آن ملموس ترین دستاورد سیاست خارجی ترامپ است.
آیا چیزی از دستور کار "مبدا آمریکا" پاینده مانده است؟ نه واقعا. تقلا بخاطر براندازی طالع سوسیالیستی ونزوئلا در ماه آوریل با جار و جنجال ناموفق ماند. دستور کار "توافق بازپسین" بین اسرائیلی ها و فلسطینی ها هرگز منتشر نشده است و چهره سرشناس ترامپ در این پروژه، جیسون گرینبلات، ماه گذشته کناره گیری خویشتن را اخبار کرد.
درست است؛ ترامپ هنوز غم در حال جنگ تجاری با چین است و روز جمعه از توافق لخت اطلاع عدل اما بیشتر تعرفه ها همچنان برقرار هستند و پیروزی آسان به خشکی امدن پکن که او زمانی قول داده بود، دیگر در تیررس قرار ندارد.
این همان جایی داخل این سیلندر است که غلام قرار است موضوع تهدید مشترکی را تطویل دهم که طولانی این بلایا را تشریح می دهد. فقط یکی نیست، جز نابسامانی رو به افزایش ترامپ. توضیحات او درباره خروج از مأموریت ایالات متحده در سوریه -جایی که فقط ۱۰۰۰ سپاهی آمریکایی از کوفته ماندن داعش اطمینان حاصل می کنند، ضمن خنثی کردن بلندپروازی روسیه و ایران- این است که او مصمم بود تا "جنگ های بی پایان" را متوقف درنگ.
اما اصلاح افغانستانی که او پیاده شدن تیمار زد، سربازان آمریکایی بسیار بیشتری را بوسیله ساختمان می آورد - ۵۰۰۰ سرباز فوراً و تا روز انتخابات تا ۱۵ هزار تن. تنها توضیحی که ترامپ برای توجیه آن ارائه عدل این حیات که شبه نظامیان حمله ای را انجام دادند که باعث کشته شدن یک نظامی آمریکایی شد -برهان عجیبی بخاطر پایان ندادن به شورش ۱۸ ساله است.
البته برای برخی از سیاست های شکست زده ترامپ دلیلی وجود دارد. رویارویی با ایران جاهل ضروری بود و جنگ درون خلیج فارس ضغطه بار خواهد بود. توافق طالبان خیانتی به دولت افغانستان بود که ایالات متحده دو دهه با صدها میلیارد دلار روی آن سرمایه گذاری کرده است.
اما احتمالاً کشتار عام سیاست خارجی ترامپ هنوز تمام نشده است. کیم جونگ اون مهلت آخر سال را برای بوسیله دست آوردن آنچه از ترامپ می خواهد تعیین کرده است -پایان بایکوت ها- پس از آن کره شمالی می تواند به آزمایش کلاهک هسته ای خواه موشک های قاره پیما بازگردد. ایران اندوه ممکن است بخاطر مجبور کردن ترامپ بوسیله فسخ تحریم ها تحرکاتی ایفا دهد. و احتمالا داعش رد پای خود را تو شرق سوریه تقویت خواهد کرد. تمام این ها امکان پذیر است به قطع رأی استیضاح برای ترامپ خطرناک نباشد اما می تواند صدمات زیادی بوسیله منافع ملی ایالات متحده ملتفت کند.»
- ۹۸/۰۷/۲۴