با رشد شهرنشینی در جهان، فقدان فضاهای طبیعی می تواند پیامدهای دائمی برای اشتی گویا ما داشته باشد. گذراندن دوران کودکی درون مباشرت فضاهای سبز با نتایج بهتر سلامت مرتبط است و نتایج مطالعه ی جدیدی نشان می دهد این اثرها می توانند در طاس زندگی جریان داشته باشند. پژوهشگران مؤسسه ی بهداشت جهانی بارسلونا با جمع آوری داده ها ۳,۶۰۰ بی مانند از چهار کشور اروپایی دریافته اند این تجارب عهد طفولیت با عاطفه عصبانیت و افسردگی در بزرگ سالی ارتباط دارند. ویلما زیلما، هماهنگ کننده ی این معاینه می گوید:این نتایج جلال فضاهای سبز و آبی را بی قراری ازنظر ارزشمندی سرشت و غم ازنظر تأثیر بر شرایط سلامت رسا داخل بزرگ سالی مدال می دهد.
تو این مطالعه، مبدا از شرکت کنندگان درباره ی میزان مواجهه با صنع در دوران کودکی، مثلا بازی کردن در پارک ها، پرسیده شد. سپس، برای سنجش معیار عواطف هیبت و ملالت و خستگی در ماه گذشته، از آن ها خواسته شد آزمون های روان شناسی بدهند. نتایج علامت می دهد شرکت کنندگانی که در آزمون های سلامت روان نمره ی کمتری کسب می کردند، در دوران کودکی کمتر درمعرض طبیعت قرار گرفته بودند و تو این زمینه، میزان بودن در سرشت در بزرگ سالی تأثیری نداشت. علاوه براین، به نظر نمی رسید این دسته از باهم اتحاد کردن کنندگان بوسیله طورکلی چندان به فضاهای طبیعی بزرگی دهند. میریام پرویس، یکی از پژوهشگران مطالعه، توضیح می دهد:به طورکلی، شرکت کنندگانی که در کودکی کمتر درمعرض خلقت راحتی گرفته بودند، بزرگی کمتری برای محیط های طبیعی قائل بودند.
البته، پژوهشگران به این نکته نیز رمز می کنند که این پژوهش، تنها وجود همبستگی ها را نشان می دهد و نمی تواند رابطه ی علت ومعلولی را آشکار کند. انبازی کنندگان با نگاهی بوسیله گذشته، تجربیات بچگی خویشتن را گزارش کردند و ممکن است یادآوری خاطرات گذشته آن ها دچار سوگیری بوده باشد.
برای نشان اعطا کردن این بستگی بوسیله انجام مطالعات طولی احتیاج است که داخل آن ها، به قیافه عینی میزان رویارویی با طبیعت درون زمان بچگی و نیز معلومات صلح و صفا در سرتاسر عمر کمیت گیری و ثبت شود. مطالعه ای ملی در دانمارک مدال انصاف مناطق مسکونی دارای فضای سبز کمینه با خطرهای بیشتر اختلالات سیلان داخل بزرگ سالی همراه هستند. مطالعه ای دیگر در آمریکا نیز تماس بین مواجهه با فضای سبز تو زمان کودکی و کاهش خطر بروز افسردگی تو ارشد سالی را نشان داده است. همچنین مطالعه ای که سال گذشته منتشر شد، نشان رحم مواجهه با فضای سبز با تغییرات ساختاری در ترقی ی عدد کودکان مرتبط است. مارک نیونهیسن، پژوهشگر این وارسی گفت:این فقط نوعی فرضیه است. فکر می کنم ارتباطات عصبی در مغز مردم زمانی ساختن می شد که او هنوز درون خلقت بوده است. تنها چندصد سال است که از طبیعت به شهرها هوشیار شده ایم و عدد ما با این شرایط سازگار نشده است. وضعیت جدید نوعی استرس ساختن می کند و درضمن، جزء مهم ی ترقی ی مغز در سنین طفولیت اتحاد می افتد.
بوسیله طورخلاصه، می نبوغ گفت شواهد قانع کننده ای حیات دارد که علامت می دهد سر ی طراحی شهرها می تواند به اشتی روند تبار های آینده آسیب مخبر بزند. نویسندگان این پژوهش از سیاست مداران می خواهند تقلا کنند فضاهای سبزی برای کودکان فراهم کنند و مبحث نهاد دایره وار را در برنامه های آموزشی آن ها بگنجانند.
در حال حاضر، ۷۳ درصد از مردم اروپا در مناطق شهری به سر می برند که تا سال ۲۰۵۰، این رقم به بیش از ۸۰ درصد خواهد رسید. تعیین اینکه چقدر طبیعت کافی است، بغرنج است؛ ولی با نمو شهرها و کاهش فضاهای طبیعی، تا اینکه یک فضای سبز کوچک نیز بخاطر حفظ صلح و صفا ما عمده خواهد بود. نویسندگان تو مقاله ی خود می نویسند:در بیشتر کشورها، فعالیت درون طبیعت اندکی از دستور کار های آموزشی دبستان نیست. بر این اساس، کودکانی که فرصت برقراری تعامل با طبیعت را ندارند و درون محیط ساختمانی نیز از مواجهه با طبیعت محروم اند، اقبال قدری بخاطر تجربه ی ارتباط با فطرت دارند.
نتایج این تجسس در مجله ی International Journal of Environmental Research and Public Health منتشر شده است.بیشتر بخوانید:استرس می تواند باکتری های کار کننده روده را متخاصم بدن کند؟هوش مصنوعی گوگل موفق بوسیله شناسایی سرطان شش شدتأثیر مثبت نوشیدن قهوه روی رودهارتباط تنگاتنگ التهاب با افسردگیمعرفی بزرگ ترین استارتاپ های شکست خورده حوزه پزشکی
تو این مطالعه، مبدا از شرکت کنندگان درباره ی میزان مواجهه با صنع در دوران کودکی، مثلا بازی کردن در پارک ها، پرسیده شد. سپس، برای سنجش معیار عواطف هیبت و ملالت و خستگی در ماه گذشته، از آن ها خواسته شد آزمون های روان شناسی بدهند. نتایج علامت می دهد شرکت کنندگانی که در آزمون های سلامت روان نمره ی کمتری کسب می کردند، در دوران کودکی کمتر درمعرض طبیعت قرار گرفته بودند و تو این زمینه، میزان بودن در سرشت در بزرگ سالی تأثیری نداشت. علاوه براین، به نظر نمی رسید این دسته از باهم اتحاد کردن کنندگان بوسیله طورکلی چندان به فضاهای طبیعی بزرگی دهند. میریام پرویس، یکی از پژوهشگران مطالعه، توضیح می دهد:به طورکلی، شرکت کنندگانی که در کودکی کمتر درمعرض خلقت راحتی گرفته بودند، بزرگی کمتری برای محیط های طبیعی قائل بودند.
البته، پژوهشگران به این نکته نیز رمز می کنند که این پژوهش، تنها وجود همبستگی ها را نشان می دهد و نمی تواند رابطه ی علت ومعلولی را آشکار کند. انبازی کنندگان با نگاهی بوسیله گذشته، تجربیات بچگی خویشتن را گزارش کردند و ممکن است یادآوری خاطرات گذشته آن ها دچار سوگیری بوده باشد.
برای نشان اعطا کردن این بستگی بوسیله انجام مطالعات طولی احتیاج است که داخل آن ها، به قیافه عینی میزان رویارویی با طبیعت درون زمان بچگی و نیز معلومات صلح و صفا در سرتاسر عمر کمیت گیری و ثبت شود. مطالعه ای ملی در دانمارک مدال انصاف مناطق مسکونی دارای فضای سبز کمینه با خطرهای بیشتر اختلالات سیلان داخل بزرگ سالی همراه هستند. مطالعه ای دیگر در آمریکا نیز تماس بین مواجهه با فضای سبز تو زمان کودکی و کاهش خطر بروز افسردگی تو ارشد سالی را نشان داده است. همچنین مطالعه ای که سال گذشته منتشر شد، نشان رحم مواجهه با فضای سبز با تغییرات ساختاری در ترقی ی عدد کودکان مرتبط است. مارک نیونهیسن، پژوهشگر این وارسی گفت:این فقط نوعی فرضیه است. فکر می کنم ارتباطات عصبی در مغز مردم زمانی ساختن می شد که او هنوز درون خلقت بوده است. تنها چندصد سال است که از طبیعت به شهرها هوشیار شده ایم و عدد ما با این شرایط سازگار نشده است. وضعیت جدید نوعی استرس ساختن می کند و درضمن، جزء مهم ی ترقی ی مغز در سنین طفولیت اتحاد می افتد.
بوسیله طورخلاصه، می نبوغ گفت شواهد قانع کننده ای حیات دارد که علامت می دهد سر ی طراحی شهرها می تواند به اشتی روند تبار های آینده آسیب مخبر بزند. نویسندگان این پژوهش از سیاست مداران می خواهند تقلا کنند فضاهای سبزی برای کودکان فراهم کنند و مبحث نهاد دایره وار را در برنامه های آموزشی آن ها بگنجانند.
در حال حاضر، ۷۳ درصد از مردم اروپا در مناطق شهری به سر می برند که تا سال ۲۰۵۰، این رقم به بیش از ۸۰ درصد خواهد رسید. تعیین اینکه چقدر طبیعت کافی است، بغرنج است؛ ولی با نمو شهرها و کاهش فضاهای طبیعی، تا اینکه یک فضای سبز کوچک نیز بخاطر حفظ صلح و صفا ما عمده خواهد بود. نویسندگان تو مقاله ی خود می نویسند:در بیشتر کشورها، فعالیت درون طبیعت اندکی از دستور کار های آموزشی دبستان نیست. بر این اساس، کودکانی که فرصت برقراری تعامل با طبیعت را ندارند و درون محیط ساختمانی نیز از مواجهه با طبیعت محروم اند، اقبال قدری بخاطر تجربه ی ارتباط با فطرت دارند.
نتایج این تجسس در مجله ی International Journal of Environmental Research and Public Health منتشر شده است.بیشتر بخوانید:استرس می تواند باکتری های کار کننده روده را متخاصم بدن کند؟هوش مصنوعی گوگل موفق بوسیله شناسایی سرطان شش شدتأثیر مثبت نوشیدن قهوه روی رودهارتباط تنگاتنگ التهاب با افسردگیمعرفی بزرگ ترین استارتاپ های شکست خورده حوزه پزشکی
- ۹۸/۰۳/۰۶